Imperium 1000 lat później

Byłbym zaszczycony obecnością opowiadania na forum ZM Warlasie Very Happy

Kogoś może tam jeszcze zmieszcze... Very Happy

Apropos jaki jest adres tego forum? Nie bijcie, gdzieś mi się zawieruszył Smile

Pozwolę sobie podać Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

Dragoones napisał:

Lenna, to bardziej przy... ekhem... mmm... oczywiście że chodziło o ciebie XD

Nie to miałam na myśli...

Novy napisał:

Cytat:

A imię "Lenna" coś mi przypomina... czyżbyś Novy mnie tak nie nazywał kiedyś, przez przypadek? Very Happy

No moze raz sie zdarzylo xD xD Very Happy

Żeby to raz, Novy, żeby to raz;)

A do tematu: już się nie mogę doczekać na następną część opowiadania.

Dragoones, nieźle Kwadratowy

Fajny pomysł. Wink

Lenuś, co Ty tu potworze robisz? Kwadratowy

Alice napisał:

Lenuś, co Ty tu potworze robisz? Kwadratowy

Sama mnie tu kiedyś zapraszałaś Razz

to się teraz nie wypieraj moja panno *mina w stylu starszej siostry* Very Happy

tylko nie starsza siostra.. proszę, nie Razz

ja? zapraszałam? Rolling Eyes

no cóż.. ;]

Wreszcie nadrobiłam straty i przeczytałam Smile

Fajne opowiadanie Very Happy

przyłączam się do apelu o dalsze częsci Very Happy

Że experyment został przyjęty dość ciepło zamieszczam część drugą Very Happy

Rozpętajmy szybko jakąś wojnę, bo nie mam inspiracji, by tworzyć przeciwników Very Happy

Imperium 1000 lat później, part 2...

Zbudził go ból.
-Kurwa – zaklął, no tak, Fist wspominał coś o jego placach. Spróbował się podnieść. Jakież wielkie było jego zdziwienie gdy próba zakończyła się powodzeniem. Dopiero teraz zauważył gdzie jest. Pomieszczenie o kremowych ścianach, małe, przytulne, oświetlone lampką imitującą promienie słoneczne. Przypomniał sobie o plecach, i powoli sięgnął ręką. Czuł pod palcami zgrubienia, szwy, i gładkie blizny. To rany na plecach nie dały mu spać.

Metalowe zawiasy drzwi zaskrzypiały. Do pomieszczenia wszedł mężczyzna, w średnim wieku. Dragowi zdawało się że gdzieś już go widział… zdaję się przed utratą świadomości…
- Witaj, nazywam się Kay, mam pokój naprzeciwko twojego.
- Ale jak ja się tu dostałem?
- Dwa dni temu uznano, że nie potrzebujesz już stałej opieki, ten wielki koleś, który z tobą przyszedł…
- Novy?
- Tak, on. Jakimś cudem przekonał dowództwo, byście mogli tu zostać, przynajmniej aż wydobrzejesz, i dostałeś w przydziale ten pokój.
- A gdzie on teraz jest? I Fista, i Blooda zdaje się gdzieś widziałem…
- Zobaczysz się z nimi w stołówce, wkrótce pora posiłku. – na myśl o jedzeniu skurczony żołądek zaburczał głośno.
- Chodźmy więc.

Kay prowadził go labiryntem korytarzy. Ich kroki rozbrzmiewały metalicznie, i rozchodząc się echem. Drago był w kwaterze kilkakrotnie, jednak nie bywał tu dłużej niż na kilka godzin. Niegdyś pracował dla Jeźdźców, lecz w bazie przebywali tylko najważniejsi. Wkrótce dotarli do gigantycznego korytarza łączącego cztery drogi. Kay zdecydowanie prowadził prosto, lecz Drago zatrzymał się. – Skądś znam to rozwidlenie. Dokąd prowadzą te korytarze?
- Nie powinienem mówić lecz… skoro już tu mieszkasz to chyba mistrzyni ma do ciebie zaufanie… Dobra. Ten korytarz – wskazał na lewo – prowadzi do kapsuł DO…
- Czyich?
- Widzisz pozmieniało się tu trochę, widać rzadko tu bywasz… nie wnikając w szczegóły jest to strefa zamknięta, dla nas Jeźdźców, a także przejezdnych najemników. DO, jest to grupka ludzi uznająca wyłącznie zwierzchnictwo ich mistrza Krige’ya zdaje się… Nasi bardzo rzadko tam bywają… - Drago sięgnął pamięcią wstecz.
- Chyba wiem o kogo chodzi – powiedział.
- Prawa odnoga – kontynuował Kay – prowadzi do kwater ZM. To pokojowo nastawieni przybysze z południa. Ich przywódcą jest Warlas… swoją drogą słyszałem że nieźle namieszał w stolicy botów, przypiekł im kabelki w obrębie trzech dzielnic… - to imię Drago też gdzieś słyszał. – Nie jest to przypadkiem jeden z władających? – szepnął.
- Chyba żartujesz. Za odpowiedz na takie pytanie mógłbym wylecieć…
- Dobra, dobra, a trzecia odnoga?
- Podziemia. Obecnie upychają się tam druidzi. Zablokowało ich kilka dni temu. Natrafili chyba na coś, słychać było kilka wybuchów.
- I?
- I co?
- Jak to „i co”? Nie przejmujecie się tym?
- Czym?
Drago nie wytrzymał.
- Wybuchy najprawdopodobniej zwiastują walkę. Nie zwracacie na to uwagi?
- Że niby ktoś zaatakował kwaterę główną? To najbezpieczniejsze miejsce na ziemi, nie masz się czym przejmować – po tych słowach ruszył na przód.

Szli szybkim krokiem, mijając setki drzwi. Z za jednych, przez wąskie szpary ulatywał dym. Większość kwater była zamykana hermetycznie, lecz ta…
Eksplozja. Grube drzwi wbiły się w ścianę naprzeciwko, mijając ich zaledwie o włos. Z zadymionego pomieszczenia dobiegł do nich gruby głos.
- Szeregowy Hrostar melduje zakończenie prób z przeładowanym TNT. Melduje też że próba zakończyła się aż nadto pomyślnie… tylko drzwi…
- Nie zawracaj sobie nimi głowy szeregowy. Szefostwo pokryje wszelkie koszty, związane z tą technologią. Odmaszerować szeregowy. Czas posiłku.
- Ale…
- Odmaszerować natychmiast!
- Tak jest!
Z za kurtyny dymu wyłonił się gość, zwany Hrostarem. Drago widział go po raz pierwszy. Koleś w żaden sposób nie ustępował olbrzymiej posturze Novego.
- Znów cię męczą? Trzeba było się nie zgłaszać na pirotechnikę…- Hrostar wzruszył ramionami, i wskazał na Draga.
- Przejezdny – odparł lakonicznie Kay.

Dotarli wreszcie na stołówkę. Przy jednym ze stołów, dostrzegł Novego, i Blooda, w towarzystwie ubranego na biało mężczyzny.
- Drago, to jest nasz przywódca duchowy – dokonał prezentacji Novy – Krzyż Południa.
Powitali się krótkim uściśnięciem dłoni.
- No to do jedzenia…
- Co mamy dziś w menu?
- To samo co codziennie…
- Bierzesz tostową?
- Acha…
- Drago bierz śródziemnomorską, jest naprawdę niezła…
- Meksykańska…
Złożyli zamówienie na sporej wielkości karcie zamówień. Każdy otrzymał talerzyk i tubkę.
- Jak zwykle dostałem najbardziej kleiste…
- Co to jest? – spytał Drago patrząc się na lepką maź sączącą się z tubki.
- Twój obiad – odrzekł z uśmiechem Krzyż.
- Jak zwykle przesolili – westchnął – na co tak patrzysz? Wsuwaj!
- To? – Drago odwrócił talerz do góry nogami. Maź ledwie drgnęła.
- Spróbuj, jest naprawdę niezła. - Drago bez przekonania zabrał się za śródziemnomorski kisiel.

Po chwili do stołu zbliżył się facet wyglądający na nieco zagubionego.
- Można? – spytał wskazując na wolne krzesło. Rad, czy nie rad, gość wyglądał na szturmowca, a takim nie wchodzi się w drogę…
Novy skinął głową.
- Nazywam się Hugo, ja ze szturmowców – zaczął.
- Łatwo się domyślić – przerwał mu Blood – nigdy nie rozstajecie się ze swoją bronią. Faktem jest że taka pukawka wzbudza respekt.
Blood miał całkowitą rację. Ogromny blaster energetyczny umieszczony na placach Huga, rzeczywiście budził respekt.
- Fakt – odrzekł Hugo – robi wrażenie. To największy z możliwych kalibrów… tak, robi wrażenie…

Na Sali rozbłysło czerwone światło. Z głośników na ścianach rozległ się głos.
- Wszyscy, w trybie natychmiastowym mają stawić się w Sali obrad. To nie są ćwiczenia. Istnieje poważne zagrożenie. To nie są ćwiczenia.
Zapanował chaos, na ziemię z hukiem upadały krzesła. Wszyscy ruszyli w stronę drzwi.

Sala obrad była największym pomieszczeniem w kapsule. Patrząc z góry przypominała wielką literę „Y”. Osobno Jeźdźcy Apokalipsy & Fantagrams, Divine Order, oraz Zapomnieni Mędrcy. Na samym środku stał okrągły stół, przy którym zasiadały największe osobistości tych stowarzyszeń. JA&F reprezentowali Therion, najwyższa mistrzyni Halkione, sławetny Sirrian i znany w całej społeczności ludzi, technolog zwany Hornem, z DO zawitali tu Krige, jego małżonka Vigla, Thorhal, i władający mocami umysłu Sajron. Przedstawicielami ZM byli Warlas, Jin, Xena, zwana Czarnooką, i półcyborg, wywodzący się ze Słowiańskich ziem, Michał.

Gdy sala zapełniła się wstał Therion. Zaległa cisza. Generał Jeźdźców był potężnym druidem, o niezrównanych zdolnościach przywódczych.
Nie musiał podnosić głosu. Słuchał każdy.
- Jak pewnie już wiecie, jednostka „C” druidzkich sił specjalnych, natrafiła w podziemiach na pewien opór. Myślę jednak że sytuację tę najlepiej wyjaśni wam ich przywódca. Gotharze?
Wstał rosły druid, z ciemnymi, długimi włosami, ubrany w metal.
- Kilka dni temu – zaczął – trafiliśmy na wielki oddział botów maszerujących w tę stronę. Zdołaliśmy zatrzymać wroga, i utrzymać linię, podczas gdy tunel miał zostać zablokowany. Akcja zablokowania nie powiodła się . Ich główny komputer przewidział nasze działania i nie dopuścił do założenia blokady. Wczoraj, musieliśmy wycofać linię, bo… botów jest coraz więcej. Ciągną tu. Do głównej kwatery…

Fajne, fajne Smile

MOJA CHCIEC WIECEJ

Szeregowy Hrostar Very Happy

dobre

nie ma to jak tepego barbarzynce na pirotechnika Razz

Dragoones masz plusa u mnie Smile

no w koncu znalazlem czas na przeczytanie calosci Smile

bardzo mi sie podobalo, kapitalny pomysl itp, niebede sie sie ropisywal z komplementami bo po co powtarzac po inny. i tez mam nadzieje na wiecej

"Fist i moce umysłu, no kto by pomyslal...- wyszeptal pod nosem"

Genialne! Nie muszę chyba mówić nic więcej Very Happy

I było mnie więcej niż w poprzednim odcinku^^

Brak inspiracji? potrzebujesz informacji?

1 - nie taki nowy ale news - Agrael który przystąpił do klanu DO w V erze, teraz odszedł w bardzo niekulturalny sposób i powrócił do Mrocznego Przymierza - wątek zdrady/szpiegostwa na rzecz botów
2 - co wiadomo - fakty z impa - mamy 2 najlepszych twórców mikstur - mogą pomóc w opracowaniu nowych materiałów wybuchowych itp.
3 - druga część jest równie dobra co pierwsza ;] gratz

mnie to wygląda na jakieś opowiadanko o postnuklearnym świecie rodem z fallouta.. Wink

ale fajno..czekam na dalsze cz.

No nareszcie sobie przeczytałem, jej, gratki Drago:) Podziwiam styl, krótki, acz treściwy Wink

Ja kcem więcej;p