Szkoła Twórczości Improwizowanej - STI

Wydaję tera oficjalny komunikat:

W związku z moim zbliżającym się urlopem Smile

i specyfiką pracy Sad

nie jestem w stanie prowadzić teraz zajęć. Dlatego zarządzam wolne do połowy lipca Razz

Pojeździjcie na rowerach, pójdźcie na spacer, na basen, a nie przed kompami siedzicie!! Razz

szkoda ze niema lekcji Crying or Very sad

co ja bede cale dnie robil

Na pożegnanie ja chciałabym dołączyć ...
No cóż -spróbuję.

Niczym Fala morska gwałtowna.
Niczym ogień w harcerskim ognisku.
Płonie i tonie jej dusza.
Ucieka ku górze, bu dostać
To, czego jej brakowało.
Marzenia umysłu choć wątłe, ulatują ku boskiej sędzinie.
Świat wokół nas płynie i płynie.
A tej duszycce - dziecinie ?
dla jej duszy ratunku już nie ma,
Poleciała jak windą do nieba.

Do niczego.

tak sie nudze ze napisalem cos.

Stoi w ciemności miasta
Straszna moc w nim narasta
Ulicami się znów przemyka
Ze zmęczenia oczy zamyka
Ale nawet jeśli zamknięte one
Widzi dawno straconą żone
Gdy zajrzysz w oczy człowieka
Zobaczysz że w duszy jest kaleka
On stracił już swoją nadzieje
Teraz się on z ludzi śmieje
Przez żal trafił on na ciemną drogę wiary
Postanowił że Śmierci będzie składał dary
Z piekła na ziemię sprowadza straszne mary
Ludziom złym, za bezbożność wymierza kary
Lecz na prawych, dobrych ludziach też się mści
Strzeż się uważnie, bo następni przeklęci będą ci
Którzy biją biedne żony swe od samego rana
Zdrada ta będzie bardzo surowo karana.
Trzeba o swe rycerskie maniery dbać
Żeby rano ze spokojem wstać.

Edit: czekam na wasze opinie. i zaraz daje do biblioteki imperialnej

ej, ja też tak chcę:

Legion

Wieczny wojownik,
Istota o tysiącu twarzach,
Zrodzony ze związku niemożliwego.
Jego ojcem był Rycerz Śmierci,
Matką – Obrończyni Życia.
Dwie siły napędzające świat,
Dwie siły nie mogące istnieć osobno,
Dwie siły nie mogące się połączyć.

Między tymi siłami
Zrodziła się iskra Mocy,
Blask wypełniający pustkę,
Czarne Światło,
Chaotyczny Ład,
Dopełnienie Życia
I uzupełnienie Śmierci.

Wydawałoby się, że jesteś szczęśliwy,
Jesteś przecież wieczny, nieśmiertelny,
Nigdy nie umrzesz...
Wielu Ci tego zazdrości,
Ale właśnie w tym leży twój ból.
Dziesiątki tysięcy lat w samotność...
Dziesiątki tysięcy stoczonych bitew...
Dziesiątki tysięcy dusz,
Uwiązanych do Ciebie łańcuchami...
Dziesiątki tysięcy chwil,
Gdy chciałeś umrzeć...

Twoja matka dawno odeszła,
Twój ojciec dokonał już służby.
Zostałeś sam,
Bez przyjaciół,
Bez rodziny,
Bez towarzyszy,
Bez ukochanej.

Teraz stoisz przede mną
Z dłonią zaciśniętą na rękojeści Miecza.
To ostrze dostałeś od ojca.
On nazwał Je T’an Aros – Zemsta,
Ty jednak wolisz Imię K’orladis – Żałoba.

Spoglądasz na mnie zmęczonymi oczyma,
Mówisz:
„Jestem Legion
I jest nas wielu”.

"My name is Legion, for we are many. Amen to that."

Ładnie Eranil, naprawdę ładnie... a co mi tam - po prostu świetny txt Smile

Dziękuję. Zakończenie faktycznie zaczerpniętr z Biblii. Miałem kiedyś fioła na punkcie tej księgi i przeczytałem całą.

tekst bardzo fajny, szkoda tylko ze rymow tak malo (bo lubie je)

Edit: napisalem fajny teksx ale jest w nim masa przeklenstw, bo tekst jest o frajerze, wiec chyba go tu niedam.

Fist - to prześlij mi na priv Wink

napisane przed chwila

Chce umrzeć
Choćby dlatego
Że niema serca mego
Właśnie dlatego
Że niema już tego
Co kiedyś miałem
Oddawać tego nie chciałem
Ale wyboru nie miałem
Walczyć o nią chciałem
Ale przegrałem

Czy odzyskam to co straciłem
O co walczyłem
O czym myślałem gdy rano wstawałem
Ale ona mnie olała
Rozmawiać nie chciała
Czy kiedyś się to zmieni
I nie będziemy w smutku pogrążeni

Kim jestem?
to pytanie
sobie zadane
nie znam jednak
odpowiedzi na nie

Kim jestem?
pytam serca swego
ale i ono
nie mowi mi nic nowego

Kim jestem ?
w glowie mej pustka
w sercu chlod
a wreku czerwona chustka

czerwona chustka ??
mam ja od Niego
i moze ona jest kluczem do tego
co ze mna sie stalo
ze zapomnialam
jakie rany milosci zadalam

niewiem co mnie napadlo ale napisalem cos takiego:

W pokoju pewnym
Zazwyczaj ciemnym
Stał stolik bardzo mały
To przy nim one biegały
Różdżkami wymachiwały
Bo rady sobie nie dawały
Na stoliku rzeczy stały
A wśród nich koszyk mały
One wszystko pozbierały
I do niego powkładały
Jedno zwinne fiku miku
I już wszystko jest w koszyku
A gdy szybko się ubrały
Na piknik się wybrały.

hmmm...

Do broni bracia
Po wolność ruszamy
My zniszczyć się nie damy
Każdy z bronią w ręku
W obronie rodziny stanie
Łuk założy na ramię
W ręce miecz już ściska
Śmierć wroga jest już bliska
I ruszają już do przodu
W szeregach ustawieni
Przechodzimy koło ogrodu
Młodzi nieco wystraszeni
Starsi są już doświadczeni
Oni wiedzą co ich czeka
Ta krew co przez ręce przecieka
Ten czas co szybko ucieka
Te martwe ciała niezliczone
Po polu walki rozrzucone
Ale mimo tego kroczą dumnie
Wiedząc że skończą w trumnie
Ale w wielkiej chwale odejdą
Do historii dziejów przejdą
O nich świat wielki usłysz
Będzie wspominał w ciszy
Mężowie żony żegnają
Które tak bardzo kochają
Synowie do matek machają
I że wkrótce wrócą powtarzają
Idą żwawym równym krokiem
Kobiety wyglądają z okien
Ktoś melodie zaczął nucić
Wiec inni się dołączyli
Melodia zaczęła wzrastać
Nadzieja i wiara narastać
I przyszedł czas
Gdy wszyscy polegnąć mieli
Ale uratowali miasto
O czym wiedzieli.

yhm Rocznica Powstania?

Czas już nadszedł ponaglony
Nieprzyjaciół siłą
W jedną stronę serca dzwony
Ku Warszawie biją
Straszny czas gdy zwykli ludzie
Życie poświęcają
Straszny czas gdy mimo trudu
Przegrywają
Czas to chwały niebywałej
Mężnych bojów
Ran zadanych, krwi rozlanej
Nie pokoju
Choć zginęli bez nazwiska
Bez wolności
Jak krwawe igrzysko
Krew i kości

szkola jak to szkola, nudzilem sie troche na lekcji oceny środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego wiec napisalem coś takiego:

Jeden krok robię w bok
Następny robię tak samo
Zawsze gdy budzę się rano
Zawsze jest tak samo
Od świtu do nocy
W mroku się kroczy
Nawet gdy masz otwarte oczy
W dzień widzisz mrok nocy
Wciąż widzie wrogie cienie
Chce znów usunąć się w bok
Bo i tak nic tu nie zmienię
Ktoś się tu napierd...
Ktoś tu się szarpie
To może być życia warte
Wszystko zmierza w stronę klęski
Jestem młody ale widzę uszczerbki
Świat wciąż dąży do zagłady
Na to kur.. niema rady